Starożytni Egipcjanie wierzyli w istnienie życia pozagrobowego, uważając byt ziemski jedynie za pewien etap. Z tego też względu tak dużą wagę przykładali do kwestii związanych z pochówkiem, który miał przygotować zmarłego do dalszej podróży. Swoim władcom budowali okazałe grobowce – m.in. w postaci piramid.
Na pocztówkach z Egiptu królują piramidy w Gizie, warto jednak pamiętać, iż w kraju faraonów znajduje się więcej tego typu obiektów. Przykładem jest Piramida Łamana w Dahszur, którą wybudował Snofru, władca z IV dynastii (w tamtym okresie określenie „faraon” nie było jeszcze znane). Czas powstania tej budowli datuje się na 2670-2620 r. p.n.e. Pierwotna jej wysokość wynosiła 104,7 m, obecnie jest to 101,1 m, każdy bok liczy na długość 188,6 m. To jedna z najlepiej zachowanych piramid egipskich i zarazem jedyna znana piramida łamana.
Tym, co wyróżnia piramidę Snofru na tle innych piramid, jest jej konstrukcja odznaczająca się zmianą kąta nachylenia ścian bocznych mniej więcej w połowie wysokości z 54°31′ na 43°21′. W Dolnej części licówka z bloków ułożona jest pod skosem, natomiast w górnej poziomo. Umieszczono tu dwa wejścia – dolne (północne) i górne (zachodnie) do dwóch kompleksów pomieszczeń i dwóch identycznych komór grobowych. W żadnej z tych komór nie odkryto jakichkolwiek pozostałości po sarkofagach. Naukowcy przypuszczają, iż zadanie tych komór było inne – miały one prawdopodobnie odciążyć poziomy pasaż znajdujący się poniżej. Zewnętrzną okładzinę zrobiono z wapienia.
Przypuszcza się, że budowniczy zamierzali nadać piramidzie zupełnie inny wygląd, ale do zmiany planów zmusiło ich pękanie ścian wewnętrznych i lica piramidy. Niemniej nie ma tu żadnej przypadkowości. Zadbano też i otoczenie, na które składały się m.in. kaplica grobowa, świątynia dolna i mała piramida satelitarna.
Miejscowość Dahszur leży w odległości ok. 3 km od Sakkary – najlepiej wybrać się tu wiosną lub wczesną jesienią, lipiec i sierpień w Egipcie są upalne, nie wszyscy dobrze znoszą tak wysokie temperatury w Egipcie.
