Egipt to istny raj dla osób zafascynowanych starożytną historią. Do współczesnych czasów przetrwało tam mnóstwo unikalnych na skalę światową zabytków będących pozostałością po wspaniałej cywilizacji. Niemała ich część znajduje się w Luksorze.
Luksor – „miasto pałaców” określane mianem największego na świecie muzeum na świeżym powietrzu – leży w południowym Egipcie w miejscu południowej części starożytnych Teb oddzielonej kanałem od części północnej zwanej Karnakiem. Od 1979 r. figuruje – podobnie jak np. piramidy egipskie – na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Marzec, kwiecień, maj oraz wrzesień i październik w Egipcie to najlepsza pora na zwiedzanie Luksoru – latem temperatura w Egipcie raczej nie sprzyja wycieczkom po kraju, jest bowiem bardzo upalnie. Z kolei podczas zimy w Egipcie część atrakcji nie jest dostępna dla turystów. Co zatem zobaczyć w Luksorze? Oto propozycje.
Świątynia Luksorska
Znana jest też jako Świątynia Narodzin Amona. Jej budowa ruszyła za panowania Amenhotepa III, a ostatecznie ukończona została za czasów Ramzesa II. Powstały tutaj dwa obeliski, każdy o wysokości 25 m (jeden z nich znajduje się obecnie w Paryżu), a także sześć posągów przedstawiających Ramzesa II oraz jego małżonkę Nefertari i ich córkę Maritamon. Dziś można podziwiać tylko trzy z tych posągów, pozostałe uległy zniszczeniu. Pylony bogato ozdobiono reliefami, za nimi znajdują się: dziedziniec Ramzesa II połączony z dziedzińcem Amenhotepa III, kaplica Hatszepsut i meczet Abu al-Haggag (ten ostatni obiekt powstał w czasach nowożytnych).
Muzeum Luksorskie
Podziwiać w nim można liczne dzieła sztuki znalezione podczas wykopalisk prowadzonych na terenie starożytnych Teb – w tym m.in. przedmioty z grobowca Tutenchamona, którego odkrycie było jednym z najbardziej spektakularnych wydarzeń w dziejach światowej archeologii.
Kompleks świątynny w Karnaku
Karnak uważany jest obecnie za przedmieścia Luksoru. Dawniej znajdowało się tu parę świątyń poświeconych tebańskim bóstwom, jednakże największą z nich była świątynia Amona o powierzchni ok. 250 tys. m2. Składa się ona z licznych kaplic, pylonów i sal, np. sala hypostylowej o wymiarach 102×53 m podpartej 134 kolumnami. Naukowcy oceniają, iż przy budowie kompleksu pracowało łącznie ponad 80 tys. osób, wliczając w to kapłanów i straż. Oprócz świątyni Amona na zespół świątynny składa się jeszcze przeszło 20 mniejszych świątyń, m.in. Ramzesa III czy Chonsu.
Dolina Królów i Dolina Królowych
To słynne nekropolie tebańskie stanowiące miejsce pochówku władców Egiptu oraz ich żon. Znaczną część grobowców splądrowano jeszcze w starożytności. W Dolinie Królów jak dotąd udało się odkryć tylko jeden zaplombowany, niezniszczony grobowiec 0 wspomniany już wcześniej grobowiec Tutenchamona.
Świątynia Hatszepsut
Jedna z najbardziej znanych budowli sakralnych starożytnego Egiptu określana także mianem Świątyni Milionów Lat.
Świątynia Seti I
Powstała dla uczczenia Seti I, faraona z XIX dynastii, ojca Ramzesa II uważanego za najpotężniejszego władcę starożytnego Egiptu. Świątynię zbudowano z wapienia w planie litery L, do dziś zachowały się piękne reliefy przedstawiające czynności rytualne przeprowadzane kiedyś na jej terenie.
Kolosy Memnona
To jedyna pozostałość po grobowej świątyni faraona Amenhotepa III z XVIII dynastii. Nie wiadomo, co było przyczyną zniszczenia świątyni – archeolodzy przypuszczają, że trzęsienie ziemi.
Medinet Habu
Są to ruiny kompleksu, w skład którego wchodzą świątynie Totmesa III, świątynia grobowa i pałacu Ramzesa III oraz kilka kaplic związanych z kultem Amona. Niewątpliwie największe wrażenie robi okazała Brama Południowa. Świątynia Ramzesa III to najpiej zachowany obiekt tego typu.
Ramesseum
Kolejny kompleks starożytnych świątyń. Te powstały za panowania Ramzesa II – współcześnie oglądać można jedynie ich ruiny.
Świątynia Merenptaha
Merenptah był synem Ramzesa II i władcą starożytnego Egiptu z XIX dynastii. Świątynia nie przetrwała do dzisiejszych czasów w całości – pozostały po niej tylko ruiny.
Deir el Medina
Są to pozostałości po osadzie, w której mieszkali rzemieślnicy i budowniczy tworzący królewskie grobowce w Dolinie Królów.